وبلاگی برای راهنمایی و کمک در کنکور و امتحان

تقدیم به همه ی دوستداران علم

وبلاگی برای راهنمایی و کمک در کنکور و امتحان

تقدیم به همه ی دوستداران علم

کنکور پایان زندگی نیست !

به نام هستی بخش جان آفرینی که عشق را در وجود آدمی نهاد
خداوند رحیم و رحمانی که میل به کمال و علم جویی را در فطرت بشریت قرار داد.
امروزه متناسب با پیشرفت همه جانبه جهان هستی، بویژه پیشرفت های علمی، تکنولوژی، فرهنگی و اجتماعی راه یابی به دانشگاه و آشنایی با یکی از علوم و فنون روز نیازی مبرم برای جوانان است.
جوانان ودانش آموزان ایرانی به علت پیشینه علمی و فرهنگی ایران زمین که مهد بزرگترین دانشمندان بوده است میل زیادی برای ورود به دانشگاه دارند.
اما مشکلی که در این راه وجود دارد کلمه اضطراب آور کلمه و واژه آشنا به نام« کنکور» است.
به علت زیاد بودن متقاضیان و ظرفیت مشخص و محدود دانشگاه ها، آزمون ورودی به نام کنکور بوجود آمده است.
با این شرایط بسیاری از دانش آموزان کنکور را، منعی بزرگ برای رسیدن به دانشگاه می دانند که عبور از آن کاری بس دشوار جلوه می کند.
اما با تغییر نگرش به کنکور و جایگزین کردن علم محوری و دانش پژوهی، به جای مدرک گرایی و تغییر نگاه برخی از خانواده ها به دانشگاه، می توان موانع و اضطراب های مربوط به کنکور را کاهش داد.
باید دانست که عبور از سد کنکور و ورود به دانشگاه نقطه کمال و اوج سعادت نیست و از طرفی عدم پذیرش در این آزمون، به معنای پایان زندگی و پایان آرزوهای زیبا نیست. هر چند تحصیل در دانشگاه بسیار مفید و سازنده است اما می توان به دانشگاه نرفت و دانش پژوه بود،
می توان به دانشگاه نرفت و مخترع و مبتکر بودو در پایان می توان به دانشگاه نرفت و خوشبخت بود.اما این دلیل بر نفی جایگاه مثبت و والای دانشگاه به عنوان شریان اصلی علم مداری در کشور نیست.
ما باید در ابتدا تمام تلاشمان را برای ورود به دانشگاه به کار بگیریم. اما در غیر این صورت نباید برخود خرده گرفت و زانوی غم بغل گرفت.
فراموش نکنید که دانشمندان ایرانی چون خوارزمی و ابن سینا به دانشگاه نرفتند اما ملاصدرا شدند.

انگیزش تحصیلی

انگیزش تحصیلی

انگیزش تحصیلی

آیا تاکنون از خود سوال کرده اید که چرا بعضی ها انگیزش پیشرفت سطح بالایی دارند و در رقابت با دیگران برای کسب موفقیت به سختی تلاش می کنند ، درحالی که عده ای دیگر انگیزه ی چندانی برای پیشرفت ندارند و برای کسب موفقیت از خود تلاشی نشان نمی دهند؟؟؟

برای دیدن ادامه متن بر روی ادامه مطلب کلیک کنید

انگیزش تحصیلی(academic motivation ) چیست؟

کودکان به طور طبیعی با انگیزه برای یادگیری متولد می شوند. دست زدن کودک به اشیا،غذا خوردن بدون کمک دیگران، راه رفتن و… از جمله ی اولین انگیزش ها برای یادگیری است که بعدها پاسخگوی فعالیت های وابسته به مدرسه مانند خواندن و نوشتن است.

زمانیکه کودکان انگیزه ای برای یادگیری ندارند، یعنی مانعی در راه انگیزش طبیعی آنها وجود دارد، احساس می کنند که به خوبی نمی توانند وظایف مربوط به مدرسه را انجام دهند و در نتیجه تلاششان را متوقف می کنند، یا به اندازه ی کافی تلاش جدی از خود نشان نمی دهند.این قبیل کودکان،براحتی سرخورده( frustrated ) می شوند واز آنجا که تلاششان را متوقف می کنندویادگیری آنها با موفقیت همراه نمی شود، تجربه ی شوروهیجان( thrill ) ناشی ازیادگیری مباحث جدید را کسب نمی کنند و معتقد می شوند همه ی موفقیتها به شانس و تصادف یا اوضاع و احوال( circumstance ) مربوط است.

برخی عوامل اثر گذار بر یادگیری ، مثل : یاد نگرفتن ، وجود مشکلاتی در خلق و خو ( temperament ) ،به تاخیر انداختن امور، فشارهای روانی و افسردگی ( depression )،یادگیری در مدرسه را سخت تر می کنند.

سه عامل ابتدایی در مدرسه ممکن است باعث انگیزش تحصیلی پایین در دانش آموزان شود:

  1. کودکانی که والدین یا همسالان آنها ، فکر می کنند مدرسه مهم نیست و اهمیت مدرسه را تشخیص نمی دهند و دائم این مسئله رادرگوش کودک می خوانند.
  2. رقابت در مدرسه ، برای کودکانی که ممکن است هرگز بهترین نباشند . گرچه آنها می توانند مطالب آموزشی فراوانی یاد بگیرند ولی موفقیت را تجربه نمی کنند یا موفقیت آنها تشخیص داده نمی شود.
  3. در برخی موارد، والدین انتظاراتی غیرواقع بینانه دارند که می تواند موجب مایوس شدن فرزندانشان شود.

افزایش انگیزش تحصیلی

آموختن عادات مطالعه ی صحیح و مفید و فراهم آوردن فرصت کسب موفقیت برای خود ، دارای اهمیت فراوان است.

  1. وقتی برای خود مقرراتی در درس خواندن یا تفریح کردن ، در نظر می گیرید ، در برابر خود، قاطع و منصف باشید.
  2. برای مطالعه ی خود هدف های کوتاه مدت در نظر بگیرید و در صورت رسیدن به آن هدف ، پاداش و در غیر این صورت خود را تنبیه کنید.
    (مثلا” اگر فردا برنامه ی خود را به موقع انجام دادم ، حق دارم نیم ساعت از اینترنت استفاده کنم . اگر 3 روز متوالی از برنامه ام عقب ماندم ، یک هفته حق استفاده از اینترنت را نخواهم داشت.)
  3. تلاش کنید با اعضای خانواده روابط نزدیک و صمیمی داشته باشید، چون در هنگام درس خواندن به حمایت و کمک و آرامش نیاز خواهید داشت. سعی کنید در کنار خانواده ی خود، اوقات خوش و مرفحی داشته باشید .
  4. سعی کنید خیلی خوب و دقیق و منطقی (به دور از حرف و سخن دیگران ) به علایق و استعدادها و تواناییها و اهداف خود فکر کنید تا جایی که برای خودتان ، قانع کننده و آشکار باشد.
  5. وقتی موفقیتی بدست می آورید هر چند هم که کوچک باشد ، معتقد باشید که آن در نتیجه ی سعی و تلاش شما بوده ، نه شانس و اتفاق و…
  6. شما برای کسب انرژی لازم برای رسیدن به یک هدف (قبولی در کنکور) باید انگیزه ی قوی داشته باشید. انگیزه هم وقتی قوی می شود که درونی و خودجوش باشد نه بیرونی و با زور!

یعنی اینکه شما معتقد به ادامه تحصیل وداشتن زمینه ی شغلی مناسب باشید ،نسبت به مطالعه ، سطح سواد ، موقعیت اجتماعی و… احساس نیازکنید، از خواندن مطالب مورد علاقه ی خود لذت ببرید و نسبت به عملکرد خود احساس رضایت داشته باشید. نه اینکه به خاطر ترس از حرف دروهمسایه و فامیل ، به خاطر اینکه پدرو مادرم ازمن خواستند و چنین انتظاری دارند، درس بخوانید ، این دلایل شاید برای ایجاد انگیزه خوب باشند ولی برای پایدار نگه داشتن انگیزه به دلایل و عوامل درونی نیازمندیم.

(مثل کسانی که دائم می گویند:”خوب ، این همه لیسانس بیکار، اصلا” واسه چی آدم باید درس بخونه؟!” خوب چنین کسی ، هیچ اعتقادی به ذات ادامه تحصیل ندارد ، تنها هدفش شغل بوده ، که آنهم به خاطر دیدن چند تجربه ی اتفاقی ، به سرعت زیر سوال رفته، پس نمی توان از این
شخص انتظار انگیزه ی بالا برای درس خواندن و قبولی داشته باشیم ، مگر اینکه نگرش و دید خود را نسبت به مسائل تغییر دهد.)

نکاتی در زمینه ی افزایش یادگیری

  1. شما باید با برنامه درس بخوانید ، اگر برنامه ریزی زمان بندی شده برای خود نداشته باشید، هرچقدر هم که درس بخوانید و نمره ی خوب بگیرید، هیچگاه متوجه ی جایگاه خود نمی شوید. متوجه نمی شوید در چه اوقاتی، چه درسی را بهتر می فهمید و یاد می گیرید ، متوجه نمی شوید چه زمانهایی را بی خود از دست داده اید . اصلا” تشخیص نمی دهید که برای چه درسی چقدر باید وقت بگذارید وچه درسی را به چه روشی بخوانید.
    پس یک برنامه ریزی زمان بندی شده ، هرچقدر هم که ساده باشد ، خیلی چیزها را مشخص می کند.
    {برای این منظور می توانید به جدول خود کنترلی اسکینر، موجود درصفحه ی کنکور، مراجعه کنید.}
  2. سعی کنید مکانی که در آن درس می خوانید ساده و آرام (نه سکوت محض)، حتی المقدور در منزل خودتان باشد . در غیر این صورت می توانید از کتابخانه ی نزدیک محل سکونت خود استفاده کنید.
  3. سعی کنید همیشه به کارهای مدرسه و درس خواندن ، الویت دهید و بعد از انجام آنها به فعالیتهای دیگر(تماشای تلویزیون ، استفاده از کامپیوتر، تفریح ، مهمانی و…) بپردازید.

برای تفریحات خود هم برنامه ی زمان بندی شده داشته باشید. حتما” برایتان پیش آمده که در طول روز 8 ساعت می خوابید و مثلا” 4 ساعت درس می خوانید ، ولی هرچقدر فکر می کنید ، نمی دانید 12 ساعت بقیه را چه کار کرده اید؟!!!
این همان وقت تلف شده است ، شما چون نمی دانید در آن زمان طولانی ، چه کار خاصی انجام داده اید، پس به نظرتان می آید که با اینکه هیچ تفریحی نداشتید ، باز هم نتوانستید درس بخوانید و ساعات مطالعه اتان بسیار کم است ولی خسته اید و نتیجه ی مطلوبی هم نمی گیرید.
چرا؟

  1. چون برای آن 12 ساعت برنامه ای نبوده و خیلی راحت به هدر رفته بدون اینکه احساس کنید کار خاصی انجام داده اید.
    اما اگر دیروز برای این 12 ساعت برنامه می ریختید( 10 تا 11 شب ، استفاده از اینترنت- 1 تا 3 ظهر، دیدن فیلم سینمایی کمدی – 5/5 تا 6 عصر، حرف زدن با تلفن – 5/8 تا 9 شب، کمک به مادر با شستن ظروف شام و….) آخر شب فردا با رضایت خاطر و بدون احساس بطالت ، به کارهایتان نگاه می کردید.

اگر قبلا” مشکلاتی در زمینه ی پیشرفت تحصیلی داشته اید:

  1. درباره ی آن مشکل خوب فکر کنید و با معلمها و مشاورین و پدرو مادر خود ، مشکل را در میان بگذارید تا بتوانید نقاط ضعف را شناسایی کنید و قبل از اینکه مزمن و کهنه شود ، راه حلی برایشان پیدا کنید.(مثلا”دوست نداشتن درس خاصی ، احساس یاد نگرفتن درس خاصی، اضطراب امتحان ، خوب درس نخواندن و…..)
  2. در حین رفع نقاط ضعف ، روی نقاط قوت و تواناییهای خود نیز تاکید کنید و برای پروراندن آنها هم برنامه بریزید . دانستن نقاط ضعف نباید باعث شود که شما کل تواناییهایتان را زیر سوال ببرید.
  3. به تناسب پیشرفتها ، پاداشهایی را برای خودتان درنظر بگیرید.
    هرچند وقت یکبار به عنوان پاداش به کارهای بسیار مورد علاقه ای که برایتان لذت بخش است ، بپردازید. مثلا” به خودتان قول بدهید که اگر یک هفته ی کامل از شنبه تا پنج شنبه ، برنامه اتان را به موقع به انجام برسانید و از برنامه عقب نیفتید ، جمعه ی آن هفته را به کوه بروید.
  4. عوامل مخل یادگیری را محدود کنید .
    (زیاده روی در تماشای فیلم و تلویزیون ، انجام بازی های کامپیوتری یا استفاده ی بیش از حد از اینترنت ، بیرون رفتن از خانه به منظورهای مختلف و مکالمه ی بیش از حد با تلفن وخواب بیش از اندازه و….)
  5. ساعات مطالعه ی خود را کم کم (حتی اگر شده روزی 10 دقیقه ) ولی پیوسته افزایش دهید .مثلا” یک روز 7 ساعت مفید درس نخوانید و 3 روز بعد روزی 2 ساعت ، مگر اینکه اتفاق غیر مترقبه ای افتاده باشد.
    چون 50% کارآیی مدت مطالعه بستگی به عادت مطالعاتی شما دارد.
  6. از هدف هایی که نیازمند تلاش ، ولی قابل دسترسی اند، استفاده کنید . برای خود ، هدفهای بسیار سطح بالا که امکان دسترسی به آنها بسیارمشکل یا غیر ممکن است ، در نظر نگیرید.
  7. مراقب تاثیر مخرب رقابت بیش از حد باشید . به جای اینکه خود را با دیگران مقایسه کنید ،همیشه خود را با دیروز خودتان مقایسه کنید.
  8. برای خود علایق و یادگیری های جدید بوجود آورید ، چون لذت یادگیری های قبلی ، یادگیری های آتی را تشویق می کند.

منبع : تبیان

هدف شما از دادن کنکور چیست؟

هدف شما از دادن کنکور چیست؟

هدف شما از دادن کنکور چیست؟

چه پاسخی به این سؤال می دهید؟ آیا به اهمیت این پاسخ آگاهی دارید؟ آیا می دانید انتخاب نوع هدف تا چه حد در مسیر فعالیت تأثیر دارد؟ آیا هدفی که انتخاب کرده اید، منطقی است؟

 

قبولی صد درصد

 

خیلی از دانش آموزانی که انگیزه های بالا و آمادگی های درسی خوبی دارند، هدف خود را در کنکور قبولی صد درصد قرار می دهند. حتی بسیاری از دانش آموزان دیگر هم می خواهند به هر نحو ممکن قبول شوند حتی اگر شده از یک رشته پایین تر، و دوست دارند بالاخره در پایان کار مهر قبولی بر پیشانی آنها هم بخورد. اگر ناراحت نمی شوید باید بگوییم که چنین هدفی، هدف منطقی محسوب نمی شود. این، از جمله اهدافی است که ایجاد اضطراب می کند. شما در حین فعالیت و تا قبل از کنکور فشار روانی زیادی را باید تحمل کنید که نتیجه آن اضطراب غیرقابل کنترل است. علاوه بر آن اگر هدف را موفقیت حتمی قرار دهید و به آن نرسید، لطمه زیادی می خورید. اگر هدف تلاشهای خود را موفقیت حتمی قرار دهید باید استرس و اضطراب ناشی از آن را هم بپذیرید.

 

دلیل حضور

 

علت حضور شما در میدان کنکور چیست؟ بارها به این موضوع به اشکال مختلف اشاره کرده ایم، چرا که مسأله ای فوق العاده مهم است. آیا با پای خودتان وارد این عرصه شده اید یا دیگران شما را به میدان هل داده اند و مواظب تان هستند که از میدان فرار نکنید! اگر در این مورد شک دارید، خود را با یک ملاک می توانید ارزیابی کنید. چقدر برای کنکور سرمایه گذاری عملی کرده اید؟ به عبارت دیگر هدف و انگیزه شما چقدر با تلاشهایتان تطابق دارد؟ آیا به اندازه حرفهایتان جدی هستید؟ اگر احساس کردید حضور شما در کنکور بیش از آن که برای خودتان مهم باشد، برای دیگران مهم است و یا صرفا به این دلیل در کنکور حضور دارید که دیگران هم این کار را می کنند، همین امروز رویه خود را تغییر دهید. هیچ عاملی اعم از جو زندگی، انتظار اطرافیان، تبلیغات و سایر شرایط نباید شما را به این مسیر کشانده باشد. باید خودتان آگاهانه قدم به میدان کنکور بگذارید. کنکور می تواند فرصتی برای محک زدن خودتان در زندگی باشد و این که چقدر برای اهدافتان ارزش قائلید و سرمایه گذاری عملی می کنید.

 

 رضایت به حداقل

 

بعضی ها چون حوصله تلاش ندارند، هم در فعالیت و هم در نتیجه به حداقل رضایت می دهند. اینان بیشتر به دنبال شانس و اقبال هستند و این که بالاخره شاید دری به تخته بخورد و یک جوری قبول شوند. متأسفانه این دسته همیشه دنبال راههای در رو هستند. مثلا این که چگونه پاسخنامه کنکور را علامت بزنند تا حداقل نتیجه را بگیرند، برای آنان سوژه ای جالب محسوب می شود. آنها حتی درصدی هم برای احتمال اشتباه در کامپیوترهای علامت خوان در نظر می گیرند! آنها همچنین از دبیران و مدرسینی که فقط کلیدها و کلیشه ها را برای علامت زدن گزینه ها آموزش دهند، استقبال می کنند. در شرایط فعلی کنکور و فضای رقابتی شدید، کسانی که به حداقل ها رضایت می دهند نباید منتظر کسب نتیجه باشند به خصوص این که آنها در ارزیابی موقعیت و توانایی های خود هم دچار اشتباه می شوند. شنیده اید دانش آموزی که فکر می کند در امتحان نمره ?? می گیرد، معمولا کمتر از پیش بینی خود به دست می آورد. حضور باری به هر جهت در کنکور و کسب نتیجه را به شانس و عوامل دیگر واگذار کردن در شرایط رقابتی کنکور، ساده اندیشی و انکار واقعیت است.

 

 ابهام در هدف

 

سعی کنید هیچ گاه در اهداف خود دچار سردرگمی و ابهام نشوید.میدان کنکور را به عنوان نمونه ای از عرصه های زندگی تصور کنید. انسان جدی در همه کارهایش جدی است، اما انسان ابهام گرا، افت و خیز زیادی دارد. برای یک بار هم که شده، خود را در معرض آزمون قرار دهید و ببینید در کاری که برایتان مهم است، چقدر جدی هستید. روشنی و ارزشمندی هدف، مستلزم جدی بودن است. اگر در اهداف و انگیزه هایتان دچار شک و ابهام می شوید، به احتمال زیاد اهداف تان بیش از آن که درونی باشند، به عوامل بیرونی بستگی دارند. هیچ گاه به خودتان اجازه ندهید با اهداف مبهم حرکت کنید. اهداف روشن چراغ راه هستند.

 

منطقی ترین هدف

 

بعد از همه نکات عنوان شده، چه چیزی باید هدف قرار گیرد، بهترین و منطقی ترین هدف چیست؟ آیا می توان هدفی انتخاب کرد که کمتر اضطراب زا باشد؟ توصیه می کنیم هدف را حداکثر استفاده از توانایی های خودتان قرار دهید. اگر هدف، حداکثر استفاده از توانایی ها و قابلیت ها باشد، هم تلاش و هم شکست و پیروزی معنای دیگری پیدا می کند. کسی که به جای فرار از واقعیت ها و ارتباط دادن دلایل شکست و پیروزی به عوامل بیرونی، بر توانایی های خود تمرکز می کند، در واقع انتظاراتش را از خودش بالا می برد و سعی می کند بیشتر کوشش نماید.

 

فرض کنید همین امروز کنکور تمام شده و شما بعد از امتحان، منتظر اعلام نتایج هستید، معمولا در چنین شرایطی، انسان فرصتی پیدا می کند تا نگاهی به پشت سر بیندازد و ببیند چه کرده است و چه اتفاقاتی افتاده است. فرض کنید امروز همان روز است و شما به جای آن که در چنان روزی این کار را انجام دهید، همین الان نگاهی به گذشته و حال خود بیندازید. همان سؤالی را که قبلا هم از شما کرده ایم از خودتان بکنید: چقدر از توانایی های خود استفاده کرده اید؟ گذشته را نمی توان عوض کرد، ولی شما هنوز فرصت دارید! اگر هدف را حداکثر استفاده از توانایی های خودتان قرار دهید، شما در واقع وارد میدانی نمی شوید که حریف مقابل خودتان هستید. به جای ایراد گرفتن به در و دیوار، اول سعی می کنید تکلیف تان را با خودتان روشن کنید. به جای آن که بعد از کنکور تأسف بخورید که چرا همه تلاشتان را نکرده اید، هم اینک کمربندها را سفت تر ببندید و به جای سپردن احتمال موفقیت به حوادث و شانس، منطقی و واقع بینانه حرکت کنید. چنین هدفی به شما کمک می کند اضطراب را با تلاش کنترل نمایید، یعنی بپذیرید که اگر بیشتر فعالیت کنید، از خودتان راضی تر خواهید بود و این، یعنی کاهش اضطراب، در هر حال یاد آوری می کنیم که نوع هدف در همه ابعاد فعالیت و تلاش شما تأثیر می گذارد.

 

به جای هر هدفی، هدف را حداکثر استفاده از توانایی های خودتان قرار دهید تا هم برای تلاش انگیزه بیشتری داشته باشید و هم شکست و پیروزی را راحت تر بپذیرید.
 

منبع

روزنامه همشهری