هدف شما از دادن کنکور چیست؟

چه پاسخی به این سؤال می دهید؟ آیا به اهمیت این پاسخ آگاهی دارید؟ آیا می دانید انتخاب نوع هدف تا چه حد در مسیر فعالیت تأثیر دارد؟ آیا هدفی که انتخاب کرده اید، منطقی است؟

قبولی صد درصد

خیلی از دانش آموزانی که انگیزه های بالا و آمادگی های درسی خوبی دارند، هدف خود را در کنکور قبولی صد درصد قرار می دهند. حتی بسیاری از دانش آموزان دیگر هم می خواهند به هر نحو ممکن قبول شوند حتی اگر شده از یک رشته پایین تر، و دوست دارند بالاخره در پایان کار مهر قبولی بر پیشانی آنها هم بخورد. اگر ناراحت نمی شوید باید بگوییم که چنین هدفی، هدف منطقی محسوب نمی شود. این، از جمله اهدافی است که ایجاد اضطراب می کند. شما در حین فعالیت و تا قبل از کنکور فشار روانی زیادی را باید تحمل کنید که نتیجه آن اضطراب غیرقابل کنترل است. علاوه بر آن اگر هدف را موفقیت حتمی قرار دهید و به آن نرسید، لطمه زیادی می خورید. اگر هدف تلاشهای خود را موفقیت حتمی قرار دهید باید استرس و اضطراب ناشی از آن را هم بپذیرید.

دلیل حضور

علت حضور شما در میدان کنکور چیست؟ بارها به این موضوع به اشکال مختلف اشاره کرده ایم، چرا که مسأله ای فوق العاده مهم است. آیا با پای خودتان وارد این عرصه شده اید یا دیگران شما را به میدان هل داده اند و مواظب تان هستند که از میدان فرار نکنید! اگر در این مورد شک دارید، خود را با یک ملاک می توانید ارزیابی کنید. چقدر برای کنکور سرمایه گذاری عملی کرده اید؟ به عبارت دیگر هدف و انگیزه شما چقدر با تلاشهایتان تطابق دارد؟ آیا به اندازه حرفهایتان جدی هستید؟ اگر احساس کردید حضور شما در کنکور بیش از آن که برای خودتان مهم باشد، برای دیگران مهم است و یا صرفا به این دلیل در کنکور حضور دارید که دیگران هم این کار را می کنند، همین امروز رویه خود را تغییر دهید. هیچ عاملی اعم از جو زندگی، انتظار اطرافیان، تبلیغات و سایر شرایط نباید شما را به این مسیر کشانده باشد. باید خودتان آگاهانه قدم به میدان کنکور بگذارید. کنکور می تواند فرصتی برای محک زدن خودتان در زندگی باشد و این که چقدر برای اهدافتان ارزش قائلید و سرمایه گذاری عملی می کنید.

 رضایت به حداقل

بعضی ها چون حوصله تلاش ندارند، هم در فعالیت و هم در نتیجه به حداقل رضایت می دهند. اینان بیشتر به دنبال شانس و اقبال هستند و این که بالاخره شاید دری به تخته بخورد و یک جوری قبول شوند. متأسفانه این دسته همیشه دنبال راههای در رو هستند. مثلا این که چگونه پاسخنامه کنکور را علامت بزنند تا حداقل نتیجه را بگیرند، برای آنان سوژه ای جالب محسوب می شود. آنها حتی درصدی هم برای احتمال اشتباه در کامپیوترهای علامت خوان در نظر می گیرند! آنها همچنین از دبیران و مدرسینی که فقط کلیدها و کلیشه ها را برای علامت زدن گزینه ها آموزش دهند، استقبال می کنند. در شرایط فعلی کنکور و فضای رقابتی شدید، کسانی که به حداقل ها رضایت می دهند نباید منتظر کسب نتیجه باشند به خصوص این که آنها در ارزیابی موقعیت و توانایی های خود هم دچار اشتباه می شوند. شنیده اید دانش آموزی که فکر می کند در امتحان نمره ?? می گیرد، معمولا کمتر از پیش بینی خود به دست می آورد. حضور باری به هر جهت در کنکور و کسب نتیجه را به شانس و عوامل دیگر واگذار کردن در شرایط رقابتی کنکور، ساده اندیشی و انکار واقعیت است.

 ابهام در هدف

سعی کنید هیچ گاه در اهداف خود دچار سردرگمی و ابهام نشوید.میدان کنکور را به عنوان نمونه ای از عرصه های زندگی تصور کنید. انسان جدی در همه کارهایش جدی است، اما انسان ابهام گرا، افت و خیز زیادی دارد. برای یک بار هم که شده، خود را در معرض آزمون قرار دهید و ببینید در کاری که برایتان مهم است، چقدر جدی هستید. روشنی و ارزشمندی هدف، مستلزم جدی بودن است. اگر در اهداف و انگیزه هایتان دچار شک و ابهام می شوید، به احتمال زیاد اهداف تان بیش از آن که درونی باشند، به عوامل بیرونی بستگی دارند. هیچ گاه به خودتان اجازه ندهید با اهداف مبهم حرکت کنید. اهداف روشن چراغ راه هستند.

منطقی ترین هدف

بعد از همه نکات عنوان شده، چه چیزی باید هدف قرار گیرد، بهترین و منطقی ترین هدف چیست؟ آیا می توان هدفی انتخاب کرد که کمتر اضطراب زا باشد؟ توصیه می کنیم هدف را حداکثر استفاده از توانایی های خودتان قرار دهید. اگر هدف، حداکثر استفاده از توانایی ها و قابلیت ها باشد، هم تلاش و هم شکست و پیروزی معنای دیگری پیدا می کند. کسی که به جای فرار از واقعیت ها و ارتباط دادن دلایل شکست و پیروزی به عوامل بیرونی، بر توانایی های خود تمرکز می کند، در واقع انتظاراتش را از خودش بالا می برد و سعی می کند بیشتر کوشش نماید.

فرض کنید همین امروز کنکور تمام شده و شما بعد از امتحان، منتظر اعلام نتایج هستید، معمولا در چنین شرایطی، انسان فرصتی پیدا می کند تا نگاهی به پشت سر بیندازد و ببیند چه کرده است و چه اتفاقاتی افتاده است. فرض کنید امروز همان روز است و شما به جای آن که در چنان روزی این کار را انجام دهید، همین الان نگاهی به گذشته و حال خود بیندازید. همان سؤالی را که قبلا هم از شما کرده ایم از خودتان بکنید: چقدر از توانایی های خود استفاده کرده اید؟ گذشته را نمی توان عوض کرد، ولی شما هنوز فرصت دارید! اگر هدف را حداکثر استفاده از توانایی های خودتان قرار دهید، شما در واقع وارد میدانی نمی شوید که حریف مقابل خودتان هستید. به جای ایراد گرفتن به در و دیوار، اول سعی می کنید تکلیف تان را با خودتان روشن کنید. به جای آن که بعد از کنکور تأسف بخورید که چرا همه تلاشتان را نکرده اید، هم اینک کمربندها را سفت تر ببندید و به جای سپردن احتمال موفقیت به حوادث و شانس، منطقی و واقع بینانه حرکت کنید. چنین هدفی به شما کمک می کند اضطراب را با تلاش کنترل نمایید، یعنی بپذیرید که اگر بیشتر فعالیت کنید، از خودتان راضی تر خواهید بود و این، یعنی کاهش اضطراب، در هر حال یاد آوری می کنیم که نوع هدف در همه ابعاد فعالیت و تلاش شما تأثیر می گذارد.

به جای هر هدفی، هدف را حداکثر استفاده از توانایی های خودتان قرار دهید تا هم برای تلاش انگیزه بیشتری داشته باشید و هم شکست و پیروزی را راحت تر بپذیرید.

 

منبع

روزنامه همشهری