کنکور پایان زندگی نیست !

به نام هستی بخش جان آفرینی که عشق را در وجود آدمی نهاد
خداوند رحیم و رحمانی که میل به کمال و علم جویی را در فطرت بشریت قرار داد.
امروزه متناسب با پیشرفت همه جانبه جهان هستی، بویژه پیشرفت های علمی، تکنولوژی، فرهنگی و اجتماعی راه یابی به دانشگاه و آشنایی با یکی از علوم و فنون روز نیازی مبرم برای جوانان است.
جوانان ودانش آموزان ایرانی به علت پیشینه علمی و فرهنگی ایران زمین که مهد بزرگترین دانشمندان بوده است میل زیادی برای ورود به دانشگاه دارند.
اما مشکلی که در این راه وجود دارد کلمه اضطراب آور کلمه و واژه آشنا به نام« کنکور» است.
به علت زیاد بودن متقاضیان و ظرفیت مشخص و محدود دانشگاه ها، آزمون ورودی به نام کنکور بوجود آمده است.
با این شرایط بسیاری از دانش آموزان کنکور را، منعی بزرگ برای رسیدن به دانشگاه می دانند که عبور از آن کاری بس دشوار جلوه می کند.
اما با تغییر نگرش به کنکور و جایگزین کردن علم محوری و دانش پژوهی، به جای مدرک گرایی و تغییر نگاه برخی از خانواده ها به دانشگاه، می توان موانع و اضطراب های مربوط به کنکور را کاهش داد.
باید دانست که عبور از سد کنکور و ورود به دانشگاه نقطه کمال و اوج سعادت نیست و از طرفی عدم پذیرش در این آزمون، به معنای پایان زندگی و پایان آرزوهای زیبا نیست. هر چند تحصیل در دانشگاه بسیار مفید و سازنده است اما می توان به دانشگاه نرفت و دانش پژوه بود،
می توان به دانشگاه نرفت و مخترع و مبتکر بودو در پایان می توان به دانشگاه نرفت و خوشبخت بود.اما این دلیل بر نفی جایگاه مثبت و والای دانشگاه به عنوان شریان اصلی علم مداری در کشور نیست.
ما باید در ابتدا تمام تلاشمان را برای ورود به دانشگاه به کار بگیریم. اما در غیر این صورت نباید برخود خرده گرفت و زانوی غم بغل گرفت.
فراموش نکنید که دانشمندان ایرانی چون خوارزمی و ابن سینا به دانشگاه نرفتند اما ملاصدرا شدند.